Il Matrimonio

Il matrimonio

İran'da evlilik, bazıları İran kültürüne özgü gelenek ve alışkanlıklara sahiptir. Bu gelenekler tarih boyunca birçok kez değişti ve her seferinde etnik gruplara, dinlere ve hatta çeşitli sosyal seviyelere göre farklı şekilde uyum sağladı. Günümüzde çiftler genellikle evlenmeden önce işyerinde, üniversitede, halka açık yerlerde, partilerde ve aile toplantılarında birbirlerini tanırlar veya çoğu durumda aynı aileler çocukları için doğru kişiyi bulmada önemli bir rol oynar veya kız çocukları. İran evliliği birkaç aşamadan oluşan bir olaydır. İran'ın bazı bölgelerinde bunlar başlangıçta biraz farklıyken, diğer bölgelerde değişiklikler kademeli olarak gerçekleşti. Ancak bu, geleneksel İran evliliğinin aşamalarında, etnik grupların çoğunda bulunan, ülkenin çoğu bölgesinde (özellikle Tahran'da) alışılmış ve yaygındır. Bununla birlikte, geleneksel evliliklerin yanı sıra, geleneklere daha az tabi olan ve sadece evlilik sözleşmesiyle ve evlilik hayatının başlangıcıyla ilgili olan modern evlilikler de vardır.
Geleneksel evliliğin aşamaları aşağıda sıralanmıştır:

Khāstegāri veya Evlenme Teklifi

Genellikle öğleden sonra veya günbatımında gerçekleşen evlilik teklifi töreninde, daha önce yapılan düzenlemelere göre baba ve anne, oğul ve diğer aile bireyleri ile birlikte çiçek ve tatlılarla kızın evine giderler. Başlangıçta birçok konu hakkında konuşuyoruz ve ardından sohbet ailenin kızına yönelik evlilik teklifine geçiyor. Genellikle bu toplantıda kız, hazır bulunanlara çay, tatlı ve meyve ikram eder ve soruları yanıtlar. O zaman iki aile genel bir anlaşmaya varırsa ve kültürel, sosyal, yaşam standardı vb. Açılardan gelecek eşler birbirlerine uygun olurlar, evliliğin tarihi ve sonraki aşaması belirlenir veya adı " balya borān ".
- "Balya borān" (lafzen: rıza) ve shirini khārān (lit: tatlı yemek) töreni
Kızın evinde gerçekleşen bu törende, uzaktaki yetişkin akrabalar da bir araya gelir ve tartışma, kızın çeyiz ve evlilik koşulları ile ilgili son anlaşmalara odaklanır. Balya borān töreninde damadın ailesi geline bir parça bez, altın yüzük ve bazen de şeker külahı gibi hediyeler getirerek kızın nişanlı olduğunu ve oğluna ait olduğunu gösterir. Çeyiz, balya borān töreninde tartışılan en önemli şeydir. Bazı etnik gruplarda, gelinin ailesi, gelinin babasına ve annesine ait olan ve genellikle "shirbahā" olarak bilinen ve genellikle gelinin bazı kısımlarını satın almak için kullanılan bir miktar damattan talep eder. gelinin çeyiz. Yapılan konuşmalar ve anlaşmalar bir kağıda yazılır ve tanık olarak hazır bulunanlar tarafından imzalanır.

Nişan partisi

Nişan partisi, genellikle balya boranından bir süre sonra ve dini bir bayram veya resmi tatil ile bağlantılı olarak gerçekleşen bir törendir; içinde erkek ve kız aileleri bu birliği daha resmi bir şekilde ilan ediyor. Nişan partisi, mütevazı bir özel aile resepsiyonundan veya evde, bir salonda veya çok sayıda misafirin bulunduğu bir bahçede gerçekleşen görkemli ve görkemli bir törenden oluşabilir. Bu tören için bir davetiye bile gönderilir. Her şehirde var olan geleneklere bağlı olarak, nişan partisinin gelenek ve formaliteleri gelin veya damadın ailesinin sorumluluğundadır.

Aghad-kanān töreni (sözleşmenin imzalanması)

Ağad kanān konusu ve töreni çok önemlidir ve iki şekilde gerçekleşir: İlkinde kız evinde bir tören olan, genellikle ayrı odalarda kadın ve erkekler, sözleşmenin okunması için bir araya gelirler ( onun ve kızın çeyizinin koşulları önceden ve balya töreni sırasında belirlenmişti. Bu törende kız ve oğlan yan yana ve Kuran, ayna, şamdan, şamdan gibi sembolik nesnelerle bezenmiş düğün ziyafeti (Sofreh-ye Aghd) önünde oturuyorlar. su, ekmek, peynir, otlar, kristalize şeker, tatlılar, cevizler, bademler, fındıklar, yumurtalar, ballar, yoğurtlar ve başlarına iki kenarı ipek bir bez konur. onlar kadınların ellerindeler, başka bir kadın bu bezin içinde iki şeker külahını ufalayarak müstakbel eşlerin başına küçük parçalar düşecek; aynı zamanda bir “ağzı bozuk” (evliliği yöneten) sözleşmeyi okur; çoğu durumda kıza üç kez tekrar eden kız anne babasından izin aldıktan sonra üçüncü kez olumlu yanıt verir. Genellikle üçüncü kez talepte bulunduktan sonra ve evet demeden önce gelinin damadın annesinden "zir lafzi" adı verilen bir hediye alması ve ardından sözleşmenin okunması sıklıkla kullanılır. Ardından gelin ve damat ve bazı tanıklar, çiftin kişisel ayrıntılarını içeren ve çiftin evlilik geçmişini, koşullarını, görev ve sorumluluklarını içeren resmi bir belge olan aghad-nāme'nin tüm sayfalarını imzalar. eşler. Tören, geline değerli hediyeler sunmaya devam ediyor.
Bu bayramda akşam yemeğinin hazırlanması genellikle gelinin ailesine kalırken, çiçek, şekerleme ve meyve gibi diğer masraflar damadın sorumluluğundadır. İkinci formda ise kız ile erkek ve aileleri arasındaki genel anlaşmadan sonra sözleşme özel olarak okunur ve evlilik resmi ve hukuki bir şekilde sonuçlandırılır; başka herhangi bir formalite olmaksızın veya basit bir resepsiyonun düzenlenmesiyle birlikte yaşamları başlar. Bazı durumlarda sözleşme nişan döneminden sonra ve düğün töreni sırasında okunur.

Pā-goshā töreni

Pā-goshā terimi, sözleşmeyi imzaladıktan sonra baba ve annesinin, aile üyelerinin ve akrabalarının düzenlediği, eşlerin evlerine davet edilmeleri ve aile toplantılarına katılmaları için davet edebilecekleri taraflar veya kabuller anlamına gelir. Hediyeler genellikle bu resepsiyonlarda çiftlere verilir. Ancak bu partiler, evlilikten sonra bile en yakın akrabalar arasında yer alır.

Düğün kitinin hazırlanması

"Jahizie" veya "jahāz", gelinin evlilik sırasında yeni ortak eve getirdiği iki veya üç kişinin hayatı için gerekli olan mobilya aksesuarları ve ev eşyalarından oluşan kittir. Genellikle ailenin kızının büyüme safhasında olduğu ve evlilik çağına gelmek üzere olduğu yıllarda ailesi birkaç eşya almaya hazırlanıyor ancak yıllar geçtikçe ve ev aksesuarlarının günlük teknolojik ilerlemesiyle, bugün bunların alımı düğün törenine kadar ertelendi. Çeyizleri gelin ve damadın evine getirmeden önce, uzak akraba çemberine mensup kadınlar toplanıp, gelin çeyizinin, elbiselerinin ve mücevherlerinin misafirlere gösterildiği ve her misafirin bir hediye getirdiği küçük partiler düzenler. Son olarak çeyiz doğru zamanda ve belirli ritüellerle çiftin evine getirilir, İran'ın bazı şehirlerinde hala var olan, çok güzel ve dini yönü olan bir tören.
-Düğün aksesuarlarının satın alınması
Nikah töreni yapılmadan önce eşler, yakın akraba çevresinden birkaç kadın eşliğinde çarşıya gidip düğün aksesuarları satın almak için: yüzük, gelinlik, makyaj, ayna, şamdan, damat için takım elbise vb. Kadın için eşyalar kocası tarafından, ona ait olanlar ise kendisi tarafından satın alınır. Bu vesileyle, öğle yemeği sunan ve sık sık arkadaşlarına hediyeler alan damat onlara teşekkür eder. Bu hediyeler "sar kharidi" olarak adlandırılır. Günümüzde satın alma ritüeli bir grupta daha seyrek yapılıyor ve bir günde bitiyor.

Tören hanā-bandān

Hanā-bandān, düğün gününden önceki gece çiftin evinde en gençlerin huzurunda düzenlenen bir parti ve bekarlığa veda partisi törenidir. Bu bayramda damadın ailesi geline meyve, tatlı ve dekoratif kına getirir. Sonunda eşlerin ve misafirlerin elleri bile kına ile boyanır ve her şey büyük bir neşe atmosferinde gerçekleşir ve kutlamalar geç saatlere kadar devam eder.

Düğün töreni

Düğün töreni, gelin ve damadın hemen hemen tüm uzak ve yakın ailelerinin katıldığı ve misafirlerin eksiksiz karşılandığı çok önemli, görkemli ve neşeli bir törendir. Bu partinin tüm masrafları damadın sorumluluğundadır. Bittikten sonra sevinçli eşler ve bir grup misafir yeni evlerine eşlik eder ve vahşi yolu yakmak, kurban kesmek ve Kuran'ın altından geçmek gibi belirli bir ayinle eve girerler. Şehirlerde ve İran'ın farklı bölgelerinde düzenlenen bu festival belirli gelenekleri içeriyordu ve bazı durumlarda üç gün veya daha fazla sürebilirdi. İran'da son yıllarda grup ve üniversite düğün törenlerine de tanık olduk.

Tören pātakhti ve mādarzan salām

Pātakhti töreni, düğün bayramının ertesi günü gerçekleşir. Günümüzde daha seyrek gerçekleşen bu törende, gelinin ailesi tarafından düzenlenen öğleden sonra partisine sadece en yakın akrabalarına mensup kadınlar katılarak pasta, meyve, tatlı ve içecek ikram edilmektedir. Bu vesileyle konuklar geline hediyeler getirir. Benzer şekilde bu tören Kanada ve Amerika'da "Gelin duşu" adı altında düzenleniyor. Yine nikahın ertesi sabahı hediyelik damadın gelinin annesini ziyarete gittiği ve kendisine teşekkür ederken elini öptüğü ve hediyesini aldığı “mādarzan salām” adlı bir ayin yapılır.

Luna di Miele

Formalitelerin son aşamalarından ve düğün töreninden sonra, bazı eşler birlikte bir gezi için ayrılırlar, balayı. Dindar aileler arasında Meşhed şehri ilk varış noktası olarak seçilmiştir.